زانوی پرشکاران (Jumper's Knee)

زانوی پرشکاران که به عنوان التهاب تاندون پاتلا نیز شناخته می شود، وضعیتی است که تاندون پاتلا شما دچار التهاب می شود. این تاندون، کشکک را به استخوان ساق پا (درشت نی) متصل می کند. زانوی پرشکاران، تاندون شما را ضعیف می کند و در صورت عدم درمان می تواند منجر به پارگی تاندون شما شود.

این ضایعه آسیبی است که به تاندون پاتلا (تاندون متصل کننده کشکک زانو به استخوان ساق پا) وارد می شود. تاندون پاتلا با عضلات جلوی ران شما کار می کند تا زانوی شما را دراز کند که شما بتوانید اعمالی مثل لگد زدن، دویدن و پریدن را انجام دهید.

التهاب تاندون پاتلا که به عنوان زانوی پرشکاران (jumper’s knee) نیز شناخته می‌شود، در ورزشکارانی شایع تر است که ورزش‌هایشان شامل پرش‌های مکرر می باشد (مانند بسکتبال و والیبال). با این حال، حتی افرادی که در ورزش های پرشی شرکت نمی کنند نیز می توانند به این عارضه مبتلا شوند.

برای اکثر افراد، درمان زانوی پرشکاران، با فیزیوتراپی برای کشش و تقویت عضلات اطراف زانو آغاز می شود.

علائــم

درد اولین علامت التهاب تاندون پاتلا یا زانوی پرشکاران است که معمولاً بین کشکک زانو و جایی که تاندون به استخوان ساق پا متصل می شود احساس می شود.

در ابتدا ممکن است تنها با شروع فعالیت بدنی یا درست بعد از یک تمرین شدید، در زانو درد احساس کنید. با گذشت زمان، درد بدتر می شود و شروع به مختل کردن انجام ورزش شما می کند. در نهایت، درد با حرکات روزانه مانند بالا رفتن از پله ها یا بلند شدن از روی صندلی احساس می شود.

به طور کلی ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنید اما شایع ترین علائم آن عبارتند از:

• درد در اطراف تاندون پاتلا
• تورم
• درد هنگام دویدن، پریدن و راه رفتن
• درد هنگام خم و راست کردن زانو
• درد هنگام لمس قسمت پایینی کشکک

چه عواملی باعث ایجاد آن می شوند؟

زانوی پرشکاران در اثر استفاده بیش از حد از مفصل زانو، مانند پریدن مکرر روی سطوح سخت ایجاد می شود. این آسیب معمولاً یک آسیب ورزشی است که با انقباض عضلات پا و نیروی برخورد با زمین مرتبط است و این موضوع، تاندون شما را تحت فشار قرار می دهد. با فشار مکرر، تاندون شما ممکن است ملتهب شود.

این ضایعه، یک آسیب شایع در استفاده بیش از حد است که در اثر فشار مکرر روی تاندون کشکک شما ایجاد می شود. فشار وارده، منجر به پارگی های ریز در تاندون می شود که بدن شما سعی می کند آن را ترمیم کند. اما با افزایش پارگی های تاندون، فرد دچار درد ناشی از التهاب و ضعیف شدن تاندون می شود.

عوامل خطرساز

عوامل مختلفی ممکن است در ایجاد زانوی پرشکاران نقش داشته باشند، از جمله:

فعالیت بدنی

معمولا دویدن و پریدن و همچنین افزایش ناگهانی میزان سختی یا تعداد دفعات انجام فعالیت‌ها نیز به تاندون فشار می‌آورد.

عضلات سفت پا

عضلات سفت شده ران (چهارسر ران) و همسترینگ که از پشت ران شما کشیده می شوند، می توانند فشار را بر روی تاندون کشکک شما افزایش دهند.

از عوامل دیگر می توان به چاقی, کفش بدون کفی مناسب, سطوح سخت زمین تمرین یا بازی, ,عدم تعادل عضلانی اشاره کرد.

اگر برخی از عضلات پاهای شما بسیار قوی تر از سایرین هستند، عضلات قوی تر می توانند تاندون کشکک شما را با شدت بیشتری بکشند. این کشش نامتعادل می تواند باعث التهاب تاندون شود.

بیماری مزمن

برخی از بیماری ها جریان خون زانو را مختل می کنند که باعث ضعیف شدن تاندون می شود. به عنوان مثال می توان به نارسایی کلیه، بیماری های خودایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید و بیماری های متابولیک مانند دیابت اشاره کرد.

پیشــگیـری

برای کاهش خطر ابتلا به زانوی پرشکاران، اقدامات زیر را انجام دهید:

یخ و استراحت: به محض اینکه متوجه زانودرد ناشی از ورزش شدید، روی ناحیه یخ گذاشته و استراحت کنید. تا زمانی که زانوی شما دچار درد باشد، از فعالیت هایی که به تاندون پاتلا شما فشار وارد می کند خودداری کنید.

عضلات خود را تقویت کنید: عضلات قوی ران بهتر می توانند فشار هایی را که می توانند باعث التهاب تاندون کشکک شوند، کنترل کنند.

مهارت در تکنیک های ورزشی: برای اطمینان از اینکه از بدن خود به درستی استفاده می کنید، هنگام شروع یک ورزش جدید یا استفاده از تجهیزات ورزشی، درس ها یا دستورالعمل های حرفه ای را دریافت کنید.

همچنین بخوانید اصول بالا و پایین رفتن از پله

درمـــان

بهترین درمان برای «زانوی پرشکاران» این است که هرگونه فعالیتی را که باعث ایجاد مشکل می شود تا زمان بهبودی آسیب متوقف کنید. درمان های دیگر می توانند شامل موارد زیر باشند:

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن ممکن است باعث تسکین کوتاه ‌مدت درد مرتبط با

التهاب تاندون کشکک شوند.

استراحت

کمپرس یخ روی زانو (برای کمک به کاهش تورم)

تمرینات کششی و تقویتی

فیزیوتراپی

هدف از فیزیوتراپی کاهش درد و التهاب، کشش و تقویت عضلات ساق پا و ران است. اگر درد پای شما حتی زمانی که به پای خود استراحت می‌دهید شدید باشد، پزشک جهت جلوگیری از آسیب بیشتر به تاندون توصیه می‌کند که از بریس و عصا استفاده کنید. یک جلسه درمانی از فیزیوتراپی شامل موارد زیر است:

• گرما درمانی
• استفاده از یخ و ماساژ برای زانو
• تمرینات کششی
• تمرینات تقویتی

علاوه بر این فیزیوتراپیست یک برنامه ورزشی را برای شما در نظر می‌گیرد تا برای تسریع روند بهبودی خود انجام دهید.

تیپینگ (taping): می تواند به ایجاد حمایت و کاهش فشار بر روی تاندون پاتلا کمک کند.

طب سوزنی: طب سوزنی با سوزن خشک (Dry Needling) می تواند با ترشح اندورفین، که مسکن های طبیعی تولید شده توسط بدن است، به کاهش درد کمک کند. همچنین می تواند به کاهش تنش عضلانی و اسپاسم کمک کند که باعث کاهش درد می شود و همچنین می تواند جریان خون را در ناحیه آسیب دیده تحریک کند که می تواند به بهبودی کمک کند. لازم به ذکر است استفاده از سوزن خشک می تواند باعث افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکتی شود.

لیزر درمانی: استفاده از لیزرهای پرتوان و کم توان، یک گزینه درمانی غیر تهاجمی است که برای درمان انواع بیماری های اسکلتی عضلانی، از جمله زانوی پرشکاران استفاده می شود. لیزر درمانی شامل استفاده از یک لیزر کم مصرف برای تحریک فعالیت سلولی و ترویج بهبود بافت می باشد.

جراحی: در موارد نادر، اگر سایر درمان ها با شکست مواجه شوند، پزشک ممکن است روش جراحی تاندون کشکک را پیشنهاد دهد.