نقاط ماشهای یا تریگر پوینت
یک نقطه ماشهای، تنها یک گره انقباضی در عضله است. این گره به شکل یک نخود قرار گرفته در عمق عضله احساس می‌شود، که البته می‌تواند تا اندازه یک انگشت شست هم بزرگ باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر با ادامه این مقاله از فیزیوتراپی فانتوم زنجان همراه باشید.
این گره باعث انقباض شدیدی در فیبرهای عضلانی متصل به خود می‌شود که این منجر به تشکیل نوار سفتی خواهد شد که آن هم در عضله قابل احساس است. به این نقاط ماشه ای موجود در عضلات و پرده نازک پیرامون هر عضله (که فاشیا نام دارند) نقاط ماشه ای میوفاشیال گفته می‌شود، که با آن دسته از نقاط ماشهای که در سایر بافت‌های نرم مانند، پوست، رباط‌ها (لیگامان‌ها) و تاندون‌ها و همچنین در بافت‌های اسکار رخ می‌دهند متفاوت هستند. کشیدن ماشه یک اسلحه علاوه بر ایجاد صدا در اسلحه باعث بیرون فرستادن یک گلوله هم می‌شود که می‌تواند باعث درد در ناحیه مورد هدف قرار گرفته شود.
اعمال فشار محکم بر نقاط ماشهای در همان نقطه تحت فشار، ایجاد درد کرده و باعث خواهد شد که از جا بپرید و اندام تحت فشار قرار گرفته را پس بکشید. البته نکته مهمتر این است که نقاط ماشهای حساسیت به لمس یا درد (ارجاعی) را به بخش‌های دیگر بدن ارسال می‌کنند، که اغلب بسیار دورتر از خود نقطه ماشهای واقعی هستند. برای مثال، ممکن است دلیل یک سردرد وجود مشکلی در خود سر نباشد، بلکه از یک نقطه ماشهای در کنار گردن به آنجا فرستاده شده باشد. هرگز نباید تصور کنید که منشأ مشکل در محل دردناک است.
آیا نقاط ماشهای همان کشیدگی یا پارگی یا اسپاسم عضلات است؟
خیر، یک نقطه ماشهای با یک اسپاسم عضلانی یکی نیست. اسپاسم عبارت است از انقباض شدید در کل عضله، در حالی که یک نقطه ماشهای انقباضی است که تنها در یک بخش کوچکی از عضله رخ می‌دهد. در حالت کشیدگی یا پارگی تاندون شانه نیز فیبرهای تاندون یا عضله دچار آسیب فیزیکی می‌شوند، در حالی که بررسی نقاط ماشهای چنین آسیب‌هایی را نشان نمی‌دهد. البته، چنین آسیب‌هایی می‌توانند شرایط را برای ایجاد نقاط ماشهای در مقاطع بعدی فراهم کنند.
علائم و نشانه ها
معمولاً درد ارجاعی ناشی از نقاط ماشهای ثابت، مبهم و آزار دهنده و اغلب عمیق است. ممکن است این درد، در حالت استراحت یا تنها در حال حرکت رخ دهد. درد ارجاعی از یک ناراحتی ناچیز تا درد شدید و ناتوان کننده متغیر است.
نقاط ماشهای علاوه بر درد می‌توانند باعث بی‌حسی، خارش، ضعف یا کاهش دامنه طبیعی حرکت شوند. این نقاط همچنین می‌توانند باعث گوش درد، سرگیجه، گرفتگی سینوس‌ها، تهوع، سوزش سینه و قلب درد غیرواقعی شوند. آنها، در صورت مزمن بودن درد، می‌توانند باعث افسردگی شوند.
چگونه بفهمیم که نقاط ماشهای کجا هستند؟
لازم به یادآوری است که خود نقاط ماشهای درد نمی‌کنند؛ البته به جز در مواقعی که روی خود آنها محکم فشار بیاورید. اکثراً، هنگامی که نقطه بسیار دردناک و سفتی را به بیماران نشان می‌دهم که بسیار دورتر از محل دردی است که خودشان ذکر کرده‌اند، آنها متعجب می‌شوند. معمولاً، آنها حتی از وجود این نقطه سفت و دردناک خبر هم ندارند، چه برسد به اینکه چنین نقطه کوچکی را دلیل تمام درد خود بدانند.
دیسک کمر چیست؟
علت ها و دلایل
علائم تریگر پوینت:
-حساسیت به لمس و فشار
-اختلال در عملکرد حرکتی عضلات
-دردهای اسکلتی_ عضلانی مزمن مانند درد شانه ، درد زانو ، درد پا ، درد لگن
-خشکی و گرفتگی عضلانی
-عدم تعادل عضلات
-اختلالات پوسچر
-ضعف عضلانی
-گرفتگی های عضلانی
-محدودیت های حرکتی
-درد هنگام حرکات عضلات
-سردرد
-مشکلات مفصل فکی_گیجگاهی
-اختلال خواب
دلایل بروز نقاط ماشه ای:
-استفاده‌ی بیش از حد عضلات مانند انجام تمرینات ورزشی سنگین و یا انجام فعالیت های ورزشی بدون آمادگی قبلی
-آسیب های عضلانی
-بی ثباتی مفاصل
-کم تحرک و عدم داشتن برنامه ورزشی منظم
-ورزش و فعالیت بدنی بیش از حد
-کوتاهی برخی عضلات در یک طرف بدن
-قرار گرفتن بدن در وضعیت های غیر طبیعی و تحت فشار
-حمل اجسام سنگین به مدت طولانی
-اختلال در تعادل هورمون ها در بدن
-اختلالات مادرزادی ارتوپدیک
-قرار گرفتن در معرض هوای سرد به مدت طولانی
-آسیب های ناگهانی عضلانی
-مشکلات روحی
با بالا رفتن سن، در عضلات همگی ما نوارها (باندهای) سفتی شکل می‌گیرد، اما به دلایل ذکر شده در کادر قرمز رنگی که عنوان آن «عوامل زمینه‌ساز» است، این نوارها در بعضی افراد بیشتر از دیگران تولید می‌شوند و هنگامی که یک یا چند مورد از «عوامل تسریع کننده » بروز کنند، در این نوارهای سفت نقاط ماشهای تشکیل می‌شود. برای مثال، پس از یک کشیدگی حاد عضلانی ناشی از حادثه‌ای مانند یک تصادف رانندگی، زمین خوردن، پیچ‌خوردگی یا شکستگی، یا انجام تمرینات شدید یا غیرمعمول، ممکن است یک نقطه ماشهای تشکیل شود. همچنین به دنبال وارد آمدن فشار بیش از اندازه و طولانی مدت بر عضلات مورد استفاده برای حفظ وضعیت قرارگیری بدن، که ناشی از عادات بد خوابیدن، بد نشستن یا کار کردن به شکل ناصحیح و یا ناشی از انجام مکرر بعضی از کارها است نیز امکان ایجاد نقاط ماشهای وجود دارد.
پایین بودن سطح سلامت عمومی فرد می‌تواند وضعیت نقاط ماشهای را بدتر کند؛ خصوصاً اگر وجود درد طولانی شده باشد، احتمال زیادی دارد که یک یا چند مورد از عوامل تداوم‌بخش زیر نیز در بیمار وجود داشته باشند:
• استرس‌های مکانیکی مانند کوتاهی پا، صافی و درد کف پا، وضعیت ناصحیح قرارگیری بدن، یا عدم تحرک.
• فشار ریشه عصب، برای مثال بیماری سیاتیک.
• بیماری‌های داخلی مزمن، و برخی داروهای تجویزی.
• کمبود مواد مغذی، به خصوص ویتامین‌های سی و ب-کمپلکس و آهن.
• عدم تعادل هورمونی (پایین بودن سطح هورمون تیروئید، پیش از قاعدگی یا در دوران یائسگی).
• عفونت‌ها (باکتریایی، ویروسی یا قارچی).
• آلرژی‌ها (خصوصاً به گندم و لبنیات).
• نقص در اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها (که با بروز تنش، فشار‌های عصبی، عدم تحرک، کم خوابی و سیگار کشیدن تشدید می‌شود).
برای درمان موفقیت‌آمیز یا بهبود طولانی مدت نقاط ماشهای، می‌بایست این علل شناسایی و اصلاح شوند؛ بنابراین پزشک به کمک بیمار، مدتی را برای تعیین و تشخیص این عوامل وقت می‌گذارد. سندرم خستگی مزمن و فیبرومیالژی نیز فرد را مستعد نقاط ماشهای می‌کنند (البته، خود این دو عارضه نیز باعث ایجاد نقاط حساس به لمس بسیاری در بدن بیمار می‌شوند).
راه ها و روش های درمان
بسته به تخصص پزشک یا آموزش‌هایی که دیده است، نقاط ماشهای به روش‌های مختلف قابل درمان هستند. پزشکان معمولاً از بی‌حسی موضعی یا تزریق سالین یا کورتیزون استفاده می‌کنند، البته طب‌سوزنی، استفاده از یک اسپری سرد در حین کشیدن عضلات یا ماساژ نقاط ماشهای هم جواب می‌دهد. بعضی از فیزیوتراپ‌ها مهارت و توانایی زیادی در درمان نقاط ماشه ای دارند.
درمان تریگر پوینت با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی به عنوان یکی از موثرترین روش های درمان تریگر پوینت شناخته می شود.
فیزیوتراپیست به دلیل آشنایی با الگوهای درد ارجاعی نقاط ماشهای می تواند بیشترین کمک را به فرد مبتلا برای کاهش مشکلات ناشی از این عارضه بکند.
فیزیوتراپیست برای کمک به درمان نقاط ماشه ای از متدهای و مدالیته های مختلفی همچون لیزر پرتوان ، الکتروتراپی ، درای نیدلینگ ، تمرینات ورزشی و تکنیک های درمان دستی و ماساژ تراپی استفاده می کند.
فیزیوتراپیست محل دقیق این نقاط را مشخص کرده و با ماساژ این نقاط به بهبود وضعیت بیمار و کاهش درد و ناراحتی ناشی از این عارضه کمک می کنند.
ماساژ تریگر پوینت توسط دستان درمانگر ( فیزیوتراپیست ) نقش موثری در تسکین درد و آزاد سازی نقاط تحت فشار دارد.
غیرفعال سازی نقاط ماشه ای ، رها سازی میوفاشیال و کاهش درد نقاط دردناک عضلانی از مهم ترین مزایای فیزیوتراپی است.
فیزیوتراپیست همچنین توصیه هایی برای انجام صحیح فعالیت ها و نحوه صحیح نشستن ، ایستادن و راه رفتن به فرد می کند.
-تزریق
یک تزریقِ نقطه ماشهای (TPI) تزریقی است برای کنترل درد که مستقیماً در نقطه ماشهای انجام می‌شود. این تزریق می‌تواند شامل یک تزریق بی‌حسی مانند لیدوکائین (گزیلوکائین) یا بوپیواکائین (مارکائین)، یا مخلوطی از مواد بی‌حس کننده و یا یک کورتیکواستروئیدِ (داروی کورتیزون) تنها یا مخلوط با لیدوکائین باشد. گاهی اوقات هم بدون هیچ‌گونه تزریقی، تنها یک سوزن به درون نقطه ماشهای فرو برده می‌شود. این روش که «طب سوزنی» نام دارد می‌تواند مفید واقع شود. با استفاده از تزریق، نقطه ماشهای غیرفعال شده و درد تسکین می‌یابد.
-ماساژ
ماساژ درمانیِ نقاط ماشهای مشخصاً برای تسکین منبع درد از طریق سیکل‌های مجزایی از فشار و رهاسازی طراحی شده است. در این نوع ماساژ که مخصوص درمان تریگرپوینت است، دریافت کننده ماساژ از طریق تنفس عمیق و همچنین تعیین محل دقیق و شدت ناراحتی، مشارکت فعالی در درمان دارد.
نتیجه و مزیت ماساژ نقاط ماشهای عبارت است از رهاسازی مناطق گرفته و سفت شده و در نتیجه کاهش درد آنها. پس از یک جلسه درمان، کاهش درد قابل توجهی را تجربه خواهید کرد. دریافت مرتب ماساژ برای درمان نقاط ماشهای می‌تواند به کنترل طبیعی درد و استرس ناشی از آسیب‌های مزمن کمک کند.
ماساژ به چند طریق به درمان کمک می‌کند:
• گردش خون که به دلیل انقباض فیبرهای عضله، در ناحیه اطراف نقطه ماشهای محدود شده است را افزایش می‌دهد تا اکسیژن و مواد مغذی به طرف این نقطه جریان پیدا کنند.
• مستقیماً فیبرهای عضله گره شده را که همان نقطه ماشهای تحت کشش قرار می‌دهد.
-کشش
فیزیوتراپی زنجان با راهنمایی و هدایت کردن شما در انجام تمرینات کششی ملایم، به کاهش درد در عضلات درگیرتان کمک می‌کند. اگر در هنگام کشش در نقطه ماشهای احساس درد کنید، فیزیوتراپ می‌تواند یک محلول بی‌حس کننده را روی پوستتان اسپری کند.
مدت زمان لازم برای تسکین درد
در مورد آن دسته از نقاط ماشهای که اخیراً شکل گرفته‌اند، اغلب تنها طی چند دقیقه علائم و نشانه ها به طور چشمگیری تسکین می‌یابند، و اکثر مشکلات حاد را می‌توان طی 3 تا 10 روز رفع کرد. اما عارضه‌های مزمنی که عمر بیشتری دارند پیچیده‌تر بوده و کمتر به درمان پاسخ می‌دهند.
فهرست مطالب مرتبط(روی آنها کلیک کنید)