گیرافتادگی شانه
مطالب این صفحه
گیرافتادگی شانه چیست؟
گیرافتادگی شانه یکی از دلایل بسیار شایع درد شانه است که در آن یک تاندون داخل شانه شما وقتی بازوی خود را بلند می‌کنید، روی بافت و استخوان مجاور ساییده شده یا گیر می کند. این عارضه اغلب در عرض چند هفته یا چند ماه بهبود می‌یابد، مخصوصاً با نوع صحیح تمرینات شانه، اما گاهی اوقات می‌تواند به یک مشکل مداوم تبدیل شود.
گیرافتادگی شانه (روتاتور کاف) نوعی آسیب است که باعث درد شانه می شود. این اختلال، عضلات و تاندون های بین استخوان بازو و بالای شانه شما را تحت تاثیر قرار می دهد که درواقع شما از این گروه از عضلات و تاندون ها (به نام روتاتور کاف) برای حرکت و بلند کردن بازوها استفاده می کنید. این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که یکی از این تاندون‌ها آسیب ببیند که باعث تورم و گرفتگی آن توسط قسمت استخوانی بالای مفصل شانه می شود.
گیرافتادگی شانه (روتاتور کاف) در افراد مسن و ورزشکاران شایع است، اما 20 درصد از همه افراد در مقطعی از زندگی خود به آن مبتلا می شوند. این مشکل شانه اغلب در خانه قابل درمان است. البته در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.
علائم گیرافتادگی شانه
- گیرافتادگی شانه می تواند به طور ناگهانی شروع شود و یا به تدریج ظاهر شود.
- علائم آن عبارتند از:
- درد در قسمت فوقانی و بیرونی شانه
- دردی که وقتی بازوی خود را بلند می کنید بدتر می شود، به خصوص زمانی که آن را به بالای سر خود می برید
- درد شبانه که می تواند بر خواب شما تأثیر بگذارد
- ضعف در بازو
- محدودیت حرکتی
در این عارضه، شانه شما معمولا سفت و خشک نخواهد بود؛ اما اگر اینطور است، ممکن است به جای آن شانه یخ زده داشته باشید.
چه عواملی باعث گیرافتادگی شانه می شوند؟
افراد به دلایل مختلف دچار گیرافتادگی شانه می شوند. این اختلال در افراد کمتر از 25 سال، اغلب به دلیل استفاده بیش از حد از شانه یا آسیب دیدگی ایجاد می شود. اما در افراد بالای 50 سال، احتمالاً به دلیل ساییدگی و یا پارگی در شانه ها در طول سال هاست و آسیب به احتمال زیاد فراتر از یک تاندون "گیر کرده" است و می تواند به پارگی جزئی یا کامل ختم شود.
هنگامی که بازوی خود را بلند می کنید، تاندون روتاتور کاف از فضای باریکی در بالای شانه عبور می کند که به عنوان فضای ساب آکرومیال شناخته می شود.
گیرافتادگی شانه زمانی اتفاق می‌افتد که تاندون روی استخوان بالای این فضا که آکرومیون نامیده می‌شود، ساییده شده یا دچار گیرافتادگی می شود.
این موضوع می تواند ناشی از علل زیر باشد
- تاندون متورم، ضخیم یا پاره می شود که این موضوع می تواند به دلیل آسیب، استفاده بیش از حد از شانه (مثلاً در ورزش هایی مانند شنا یا تنیس) یا "ساییدگی" با افزایش سن اتفاق بیفتد.
- کیسه پر از مایع (بورس) که بین تاندون و آکرومیون وجود دارد و در حال تحریک و ملتهب شدن (بورسیت) است که این حالت نیز می‌تواند در اثر آسیب یا استفاده بیش از حد از شانه ایجاد شود.
- آکرومیون خمیده شده یا حالت قلاب مانند شده است به جای اینکه صاف باشد و این چیزی است که شما با آن متولد شده اید و به طور مادرزادی در شما ممکن است وجود داشته باشد.
- استخوان سازی اضافی (خار) روی آکرومیون که می تواند با افزایش سن ایجاد شود
سایر عواملی که موثر بر به وجور آمدن عارضه ی گیر افتادگی شانه
عدم تعادل عضلانی: ضعف یا سفتی در برخی از عضلات اطراف مفصل شانه می تواند بر روی هم ترازی مفصل تأثیر بگذارد و خطر گیرافتادگی را افزایش دهد.
سن: با افزایش سن، انعطاف پذیری تاندون‌های شانه کمتر می‌شود و بیشتر مستعد گیرافتادگی می‌شوند.
تروما و ضربه: سقوط یا آسیب های دیگر می تواند باعث آسیب به ساختارهای مفصل شانه شود که می تواند خطر گیرافتادگی شانه را افزایش دهد.
تشخیص گیر افتادگی شانه
پزشک در مورد علائم شما سوال خواهد کرد و از شما می خواهند که شانه خود را به روش های مختلف حرکت دهید تا قدرت و دامنه حرکتی شما را آزمایش کنند.
از آنجایی که بسیاری از بیماری های دیگر علائمی مشابه با گیرافتادگی شانه دارند، پزشک احتمالاً آزمایش تصویربرداری انجام می‌دهد تا ببیند چه اتفاقی در داخل شانه شما می‌افتد که ممکن است شامل اشعه ایکس، سونوگرافی یا MRI باشد.
استراحت: شما باید تمام فعالیت های بدنی را که به شانه شما فشار وارد می کند یا باعث درد می شود را متوقف کنید. این ممکن است شامل کارهایی باشد که در شغل خود انجام می دهید. به طور کلی، از چیزهایی که درد شما را بدتر می‌کند اجتناب کنید و همچنین از فعالیت‌هایی که شامل بلند کردن مکرر بازو بالای سرتان است (مانند شنا یا بازی تنیس) برای چند روز یا چند هفته اجتناب کنید. از یک پزشک یا فیزیوتراپیست بپرسید که چه زمانی می توانید این فعالیت ها را مجدداً شروع کنید.
حرکت دست خود را به طور کامل متوقف نکنید و سعی کنید تا حد امکان به فعالیت های عادی روزانه خود ادامه دهید تا شانه شما ضعیف یا سفت نشود.
درمان گیر افتادگی شانه
یخ: به آرامی یک کیسه یخ را که در یک حوله پیچیده شده است، سه بار در روز به مدت 15 تا 20 دقیقه روی شانه خود نگه دارید. همچنین می توانید هر بار 10 دقیقه آن ناحیه را با یک تکه یخ ماساژ دهید.
داروهای مسکن: مسکن‌های ضد التهابی (مانند ایبوپروفن) یا پاراستامول ممکن است کمک کنند. پزشک می تواند در صورت نیاز مسکن های قوی تری تجویز کند.
تاثیر فیزیوتراپی بر گیر افتادگی شانه درمانگر شما می تواند تمریناتی را به شما آموزش دهد تا به تقویت عضلات شانه کمک کند و همچنین قدرت و دامنه حرکتی شما را بهبود می بخشند. یک فیزیوتراپیست می تواند به شما کمک کند وضعیت بدنی خود را بهبود بخشید و دامنه حرکتی خود را افزایش دهید. فیزیوتراپیست ممکن است از تکنیک های درمان دستی مانند ماساژ، موبیلیزیشن یا منیپولیشن برای کمک به کاهش درد و بهبود تحرک مفصل استفاده کنند.
تمرینات شانه: پزشک ممکن است بتواند در مورد تمرینات ساده شانه که می توانید انجام دهید به شما توصیه هایی کند. همچنین فیزیوتراپیست ها می توانند گیرافتادگی شانه را تشخیص دهند و تمریناتی را برای کمک به بهبود وضعیت شانه و تقویت بیشتر عضلات برای بهبود درد و دامنه حرکتی پیشنهاد دهند. ممکن است در ابتدا لازم باشد این تمرینات را با یک فیزیوتراپیست انجام دهید، اما پس از مدتی معمولاً می توانید آنها را در خانه ادامه دهید.
تیپینگ (Taping): می تواند به حمایت از مفصل شانه و بهبود وضعیت بدن کمک کند، که می تواند خطر گیرافتادگی را کاهش دهد. مطالعات نشان داده اند که این روش می تواند در کاهش درد و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به گیرافتادگی شانه موثر باشد.
برخی مطالعات نشان داده‌اند که لیزر درمانی ممکن است در درمان گیرافتادگی شانه موثر باشد. لیزر درمانی یک روش درمانی غیرتهاجمی است که با استفاده از نور مرئی یا نزدیک به مادون قرمز، به بازسازی بافت‌های آسیب دیده کمک می‌کند و التهاب و درد را کاهش می‌دهد. با این حال، برای بهبود شرایط بیماری، اغلب بهتر است لیزر درمانی را به عنوان یک روش درمانی اضافی و همراه با روش‌های دیگر مانند فیزیوتراپی، تمرینات و تغییرات در سبک زندگی مورد استفاده قرار دهید. بنابراین، درمان گیرافتادگی شانه با لیزر درمانی می تواند مفید باشد، اما بهتر است با یک پزشک یا فیزیوتراپیست مشورت کنید تا بهترین روش درمانی برای شرایط شما تعیین شود.
تزریق: در برخی موارد تزریق داروی بی حس کننده و استروئیدها در مفصل شانه می تواند درد و تورم را کاهش دهد. اما همچنان مهم است که تمرینات شانه خود را انجام دهید، زیرا تزریق معمولاً فقط برای چند هفته اثر می گذارد و در صورت توقف تمرینات ممکن است درد شما عود کند. در حالی که در صورت نیاز می توان تزریق را تکرار کرد، تزریق بیش از 2 بار معمولاً توصیه نمی شود زیرا ممکن است در طولانی مدت به تاندون شانه آسیب برساند. تزریق ها همچنین می توانند عوارض جانبی مانند فرورفتگی دائمی یا روشن شدن پوست محل تزریق داشته باشند.
جـراحــی
اگر علائم شما پس از 6 ماه از بین نرفت، پزشک می تواند جراحی را پیشنهاد دهد. همچنین اگر یکی از تاندون های شما پاره شده باشد و به خودی خود بهبود نیابد، ممکن است به آن نیاز داشته باشید.
رایج ترین جراحی برای رفع گیرافتادگی روتاتور کاف، رفع فشار ساب آکرومیال (SAD) نامیده می شود. جراح شما هر گونه بافت متورم در شانه و رشد استخوانی را که اتفاق افتاده است برمی دارد که این به بهبودی کمک می کند و فضای بیشتری در شانه شما ایجاد می کند تا تاندون شما دچار گیرافتادگی و فشار نشود.
پس از آن، باید بازوی خود را در یک آتل نگه دارید. بهبودی برای همه افراد متفاوت است، اما ممکن است 3 تا 4 ماه طول بکشد تا دست شما به طور کامل بهبود یابد. در این مدت، باید تمرینات روزانه را برای بازسازی قدرت خود انجام دهید.
مطالب مرتبط