آرتروز آرنج

آرتروز مفصل آرنج

مفصل آرنج نقطه‌ ی اتصال بین استخوان بازو و استخوان‌های زند زیرین و زند زبرین (استخوان‌های ساعد) می‌باشد. در مفصل آرنج انتهای استخوان‌ ها را بافتی نرم و براق به نام غضروف مفصلی می‌ پوشاند که به استخوان‌ ها اجازه می‌ دهد تا به‌ آسانی بر روی یکدیگر بلغزند و حرکت کنند. این امر به حرکت نرم و روان آرنج و کنترل حرکات دست کمک می‌ کند. این غضروف مفصلی ممکن است در اثر آرتروز آرنج آسیب ببیند. آرتروز مفصل آرنج بیماری است که در نتیجه از بین رفتن غضروف پوششی بین استخوانی ایجاد می‌شود.

علل آرتروز آرنج

آرتروز آرنج: شایعترین علت آرتروز آسیب دیدگی مفاصل آرنج طی چندین سال است. این وضعیت باعث از بین رفتن غضروف می‌ شود غضروف لایه محافظی است که از مالیده شدن استخوان و مفاصل روی یکدیگر جلوگیری می‌ کند.

آرتریت روماتوئید آرنج: از طرف دیگر، آرتریت روماتوئید به دلیل مشکلات سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود که باعث حمله سیستم ایمنی به مفاصل آرنج می‌شود؛ بنابراین منجر به پاسخ‌های التهابی در آرنج می‌گردد. سپس التهاب باعث آسیب به مفاصل می‌شود و منجر به درد و ناراحتی مفصل آرنج و همچنین کاهش دامنه حرکتی می‌شود.

علائم آرتروز آرنج

علائم مختلفی ممکن است در هنگام ابتلا به آرتروز آرنج در افراد مشاهده شود. برای افرادی که فکر می‌کنند آرتروز آرنج چه حالتی دارد، دانستن علامت شایع درد ممکن است مفید باشد.

یکی از اولین علائم اغلب درد در ناحیه خارجی مفصل آرنج است. وقتی بازو چرخانده یا کشیده می‌شود درد اغلب شدیدتر می‌شود. توجه داشته باشید که درد آرنج که حتی پس از دوره‌های استراحت، مثلاً در شب، همچنان وجود دارد، ممکن است نشان دهنده آرتروز جدی تر باشد.

ممکن است التهاب نیز وجود داشته باشد، اگرچه این علامت خاص بیشتر هنگامی ‌رخ می‌دهد که بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید باشد. در آرتروز، التهاب همیشه وجود ندارد. مفصل آرنج نیز ممکن است ناپایدار شود و انعطاف پذیری آن نیز به طور قابل توجهی کاهش یابد. برخی از بیماران متوجه می‌شوند که مفصل آرنج آنها قفل می‌شود در این حالت، بیمار مشکوک به آرتروز خواهد بود.

سفتی و خشکی هم در آرتروز و هم در آرتریت روماتوئید یک علامت بسیار شایع است. آرنج ممکن است احساس سفتی داشته باشد و انجام حرکات معمول، مانند صاف کردن بازو و خم کردن دست از آرنج ممکن است سخت تر شود.

عوامل خطر آرتروز آرنج

انواع آرتروز آرنج

انواع مختلفی از آرتروز شناخته‌ شده‌ اند که شایع‌ ترین آنها در زیر آورده شده‌ اند:

استئوآرتریت یا بیماری تخریب مفاصل شایع ترین نوع آرتروز بوده که افراد مسن را مبتلا می‌کند. این بیماری باعث می‌شود تا غضروف، بافت نرمی که نقش ضربه‌گیر را داشته و از انتهای دو استخوان مفصل مراقبت می‌ کند، تخریب‌ شده و در نتیجه حرکت استخوان‌ ها بر روی یکدیگر با درد همراه شود.

آرتروز روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است که در طی آن سیستم ایمنی بدن به مفاصل، بافت‌ها و اندام‌های سالم حمله می‌کند. این بیماری می‌تواند موجب درد، گرفتگی، تورم، بدشکلی و مشکلات عملکردی در مفصل شود.

آرتروز پس از آسیب، پس از وقوع یک حادثه برای آرنج ایجاد می‌شود. این عارضه ممکن است چندین سال پس از وقوع آسیب‌ هایی مانند شکستگی، پیچ‌ خوردگی شدید و یا پارگی تاندون‌ ها ایجاد شود.

آرتریت پسوریازیس در برخی از افراد به دنبال بیماری پسوریازیس که نوعی اختلال پوستی می‌ باشد رخ می‌ دهد.

تشخیص آرتروز آرنج

قبل از اینکه بیمار به دلیل آرتروز در مفاصل آرنج خود درمان شود، باید برای معاینه فیزیکی و تشخیص آرتروز خود به پزشک مراجعه کند. از آنجا که اشکال مختلف آرتروز وجود دارد که می‌تواند آرنج را تحت تأثیر قرار دهد، تشخیص این بیماری مهم است؛ بنابراین برای تهیه یک برنامه درمانی مناسب برای بیمار نیاز به تشخیص دقیق است. در هنگام مراجعه به یک متخصص، بیمار معاینه می‌شود و آرنج آنها توسط متخصص بررسی می‌شود. علاوه بر این، پزشکان همچنین یک سری آزمایشات را برای بررسی بیشتر وضعیت بیمار سفارش می دهند.

این آزمایشات اغلب شامل استخراج مایعات مفصلی است که سپس برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می‌شود و همچنین یک سری آزمایش خون انجام می‌شود. برخی آزمایش‌های تصویربرداری نیز می‌توانند به متخصص کمک کنند تا احتمال آرتروز در مفاصل بیمار را تشخیص دهد و همچنین به آنها در تعیین شدت بیماری آرتروز کمک کند. این آزمایشات تصویربرداری معمولاً شامل اشعه ایکس مفصل آرنج است. در صورت لزوم ممکن است اسکن MRI بر روی مفصل آرنج نیز انجام شود.

درمان ساییدگی مفصل آرنج

روش‌های درمانی آرتروز آرنج با دارو عبارتند از:

داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب

داروهای خوراکی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد و تورم آرنج کمک کنند.

کورتیکواستروئیدها

داروهای استروئیدی خوراکی مانند پردنیزلون می‌توانند به کاهش التهاب بهبود دامنه حرکات آرنج کمک کنند.

تزریق استروئید

تزریق استروئید به درون مفصل به تسکین موقت علائم بیماری (مانند درد) و بهبود دامنه حرکات بیمار کمک می‌کند. خاطر نشان می‌کنیم که تزریق استروئید فقط به طور موقت باعث بهبود درد می‌شود و استفاده بلند مدت از آن باعث آسیب دیدن مفاصل می‌شود.

فیزیوتراپی

هدف از انجام فیزیوتراپی آرتروز در هنگام بروز استئوآرتریت بهبود قدرت عضلانی، تقویت تغذیه غضروف، کاهش التهاب، کاهش درد و جلوگیری از فشار بیشتر بر مفصل آسیب دیده است. برای کاهش علائم آرتروز ، فیزیوتراپ توصیه های ارگونومیکی را به فرد مبتلا می دهد و تمرینات تقویتی و اصلاحاتی را برای فعالیت های روزانه ارائه می دهد. با رعایت این نکات می توان سلامت مفاصل را به دست آورد. با توجه به تشخیص و توصیه کادر پزشکی می توان از سایر روش های درمانی برای بهبود آرتروز استفاده کرد. به عنوان مثال، به افراد توصیه می شود از آتل برای حمایت، محدود کردن دامنه حرکتی و قرار دادن مفصل در وضعیت استاندارد استفاده کنند. استفاده از ماساژ درمانی و گرما نیز برای کاهش درد مفاصل و عضلات آسیب دیده توصیه می شود.

فیزیوتراپی همچنین از روش‌های مختلفی استفاده می‌ کند. از جمله:

فیزیوتراپیست پس از بررسی علامت ها می تواند برنامه‌ی مناسبی برای درمان بیمار انتخاب کند. خدماتی مانند الکتروتراپی و اولتراسوند، تکار، لیزر، طب سوزنی ،ماساژتراپی ،کامپرشن تراپی و منوال تراپی در تخصصی ترین فیزیوتراپی زنجان می‌تواند به کاهش درد و التهاب ناحیه کمک نموده، همچنین باعث افزایش سرعت ترمیم قسمت آسیب دیده شوند.